Norwegowie
W folklorze norweskim karlice to żyjące w lesie stwory o szarych oczach i włosach jasnych jak len. Na ich szyjach dźwięczą liczne łańcuchy i klamry. Taki opis możemy znaleźć np. w „Krystynie, córce… Czytaj dalej
W folklorze norweskim karlice to żyjące w lesie stwory o szarych oczach i włosach jasnych jak len. Na ich szyjach dźwięczą liczne łańcuchy i klamry. Taki opis możemy znaleźć np. w „Krystynie, córce… Czytaj dalej
Żyjący w II w. n. e. rzymski lekarz Galen zalecał leczenie jaglicy poprzez wyskrobywanie wnętrza powieki specjalną szpatułką i aplikowanie substancji zawierającej siarczek żelaza, żółci kozy lub miód dobrej jakości.
Egipski lekarz na papirusie Ebers z XVI w. p.n.e. zalecał leczenie zarażonych jaglicą oczu poprzez wcieranie w nie odchodów jaszczurek, a także krwi krów, osłów, świń, psów i kozłów.
U grenlandzkich Inuitów wyjątkowo występują jasne włosy i niebieskie oczy, co najprawdopodobniej jest wynikiem mieszania się z ludami skandynawskimi takimi jak Wikingowie, którzy przybyli na wyspę 3 wieki przed nimi.
Na Kociewiu powszechnie wierzono, że w Wielką Niedzielę woda ma moc uzdrawiającą i dlatego rankiem kąpano się w stawach i rzekach, co miało chronić przed chorobami skóry i oczu.
Majowie przedstawiali poranne słońce jako rekina, ponieważ wschodziło nad Morzem Karaibskim. Po południu było ono spragnionym krwi zezowatym bóstwem, zaś o zmierzchu – jaguarem wyruszającym na polowanie.
U Jakutów podziemia zamieszkują demony abaasy. Mają one stalowe zęby, jedno oko, ramię i nogę. Ujeżdżają smoki o 2 głowach i ogonach oraz 6 nogach. Chodzą w grupach po 7 i jedzą ludzi.
Słowianie oślepiali konkurentów do tronu czyniąc ich rytualnie niezdolnymi do pełnienia władzy. Przekonanie o skuteczności tego zabiegu wywodzi się z wiary w niezwykłą moc spojrzenia, przez które można było np. czarować lub zapładniać… Czytaj dalej