Kaniarzy
Przed przybyciem Hiszpanów Kaniarzy nosili długie włosy, które zaplatali na stelażach z siatki lub dyni tworząc wymyślne fryzury. Ich rodzaj zależał od płci i stanu cywilnego. Najbogatsi zakładali jeszcze obręcze lub diademy ze złota.
Przed przybyciem Hiszpanów Kaniarzy nosili długie włosy, które zaplatali na stelażach z siatki lub dyni tworząc wymyślne fryzury. Ich rodzaj zależał od płci i stanu cywilnego. Najbogatsi zakładali jeszcze obręcze lub diademy ze złota.
W Danii singlom kończącym 30 lat podarowuje się na urodziny młynek do mielenia pieprzu. W tym dniu są oni przezywani przez znajomych „pieprzowymi dziewicami” i „pieprzowymi chłopakami”.
Kobieta z etiopskiego plemienia Mursi wydaje się tym atrakcyjniejsza im większy krążek nosi w wardze. Cena takiej panny młodej rośnie. Czasami starający się o jej rękę mężczyźni wyzywają się na śmiertelne pojedynki na… Czytaj dalej
W wigilijny wieczór Czeszki wróżą rzucając obuwiem przez ramię w stronę drzwi. Jeśli but spadnie tyłem do wejścia, wtedy właścicielka pozostanie panną przez następny rok, jeśli zaś skieruje się do drzwi noskiem– czas… Czytaj dalej
Mężczyźni z plemienia Tainów z Bahamów i Wielkich Antyli nosili jedynie przepaski biodrowe, kobiety zamężne fartuchy wyplecione najczęściej ze słomy lub liści, rzadziej bawełniane, zaś panny chodziły zupełnie nagie.
Polski obyczaj chłopski nakazywał, by podczas oświadczyn panna stawiała czynny opór – mogła więc rozpaczać, kryć się po kątach, odmawiać wypicia przypieczętowującej umowę wódki ze swatem, a nawet uciec z chałupy.
Według jawajskiego mitu nikt nie chciał się ożenić z piękną Ratną Manggali, ponieważ jej matka Calon Arang była czarownicą. Wiedźma mściła się za to porywając młode dziewczęta i sprowadzając powodzie.
W Polsce swat rozpoczynał swoją pracę pytając gospodarzy, czy nie mają do sprzedania jałóweczki lub czy nie zabłąkała się do nich łasica albo gąsior (wszystkie te zwierzęta były symbolami panny).
W corocznej wielkiej obławie na zwierzynę brał udział 1 na 10 mężczyzn z każdego buriackiego rodu. Myśliwym mogły towarzyszyć panny i młode mężatki. Liczebność grupy wyruszającej na łowy dochodziła nawet do 1000 osób.
Wśród Czejenów z Montany i Oklahomy w Stanach Zjednoczonych kobiety zamężne odróżniano od niezamężnych tym, że tylko te drugie mogły nosić mokasyny z wysokimi, bo sięgającymi aż kolan, cholewkami.