Darchadzi

Mongolscy Darchadzi zamieszkują przenośne płócienne jurty rozstawiane na drewnianej ramie, które nazywają gerami. Zbudowanie namiotu zajmuje im zaledwie godzinę.

Darchadzi

Na dwa dni w lipcu Darchadzi zjeżdżają się do Renchinlumbe, by wziąć udział w festiwalu Naadam, podczas którego konkurują ze sobą w strzelaniu z łuku, zapasach i wyścigach konnych.

Darchadzi

Podstawę diety Darchadów stanowi mięso, mleko, a nawet krew hodowanych przez nich zwierząt.  Z mleka przygotowują jogurty, sery, a nawet alkohol – z końskiego kumys, a z krowiego specjalne wino.

Darchadzi

Darchadzi latem zabijają tylko owce i kozy, ponieważ zwierzęta te są wystarczająco małe, by zjeść całe mięso zanim się zepsuje. Zimą ubijają bydło, wielbłądy i konie, gdyż mrozy pozwalają na dłuższe przechowywanie żywności.

Darchadzi

Jeszcze zanim zostanie uhonorowany zwycięzca dorocznego wyścigu konnego podczas festiwalu Naadam, Darchadzi z Mongolii odśpiewują długą pieśń pochwalną dla jego wierzchowca.

Darchadzi

Domowe ognisko jest dla mongolskich Darchadów czymś świętym. Nigdy nie palą w nim śmieci i odpadków. Niedozwolone jest również zadeptywanie albo zalewanie wodą tlącego się tam żaru.

Darchadzi

Darchadzi z północnej Mongolii prowadzą koczownicze życie pędząc przez bezkresne stepy stada bydła, owiec, kóz, jaków oraz wielbłądów. Sami poruszają się na grzbietach niskich górskich koników.

Darchadzi

Darchadzi przenoszą się od 2 do 6 razy w roku. Obowiązkowe wędrówki odbywają się w październiku i marcu. Najmniejsze dzieci i słabi starcy spędzają podróż w specjalnych ocieplanych pudełkach przewożonych przez woły.

Darchadzi

Darchadzi przed wypiciem alkoholu wznoszą toast za duchy unosząc naczynie na 3 różne strony świata. Potem zanurzają koniuszek palca w trunku, strzepują kilka kropel  w kierunku nieba, ziemi i dotykają nim własnego czoła.