Żydzi
Żydzi wierzą, że w dniu sądu ostatecznego bóg odtworzy zmarłych ludzi na podstawie kości zwanej Luz, jedynego fragmentu ciała, który nie ulega rozkładowi. Za Luz często uznaje się siódmy i ostatni krąg szyi… Czytaj dalej
Żydzi wierzą, że w dniu sądu ostatecznego bóg odtworzy zmarłych ludzi na podstawie kości zwanej Luz, jedynego fragmentu ciała, który nie ulega rozkładowi. Za Luz często uznaje się siódmy i ostatni krąg szyi… Czytaj dalej
Na tydzień przed narodzinami chłopca Koreańczycy wieszają w progu domu suszone czerwone papryczki.
Riukianie wspominają zmarłego podczas specjalnych ceremonii odprawianych dokładnie w 1, 3, 7, 25 i 33 rocznicę śmierci. Po tym czasie dołącza on do grupy przodków rodu i nie jest więcej opłakiwany osobno.
Odśpiewanie całego Olonkho, czyli poematu heroicznego Jakutów, może zająć nawet 7 nocy. Tekst składa się zwykle z 10000-20000 wersów, jednak najdłuższa znana nam wersja ma ich aż 36000.
Sundajczycy wierzą, że tęcza jest magiczną szarfą po której siedem bogiń wody, mgieł i chmur schodzi na ziemię. To dobry omen, ponieważ boginki przynoszą ludziom prezenty, np. Nawang Wulan pokazała im gotowany ryż.
Istniało siedem rang filidów, czyli celtyckich uczonych i strażników historii: fochluc, mac fuirmid, dos, cana, cli, anruth i ollam. Aby zostać ollamem należało studiować 12 lat i zapamiętać 350 tekstów do recytacji.
Według mitu ludu Bambara plemię Bozo to owoc małżeństw zawartych między pierwszymi rybakami na ziemi, 3 mężczyznami, którym bóg Faro pokazał jak wykonywać sieci, oraz 4 kobietami, które tę wiedzę utraciły.
Chimu mówili, że gwiazda z pasu Oriona, Alnilam, to złodziej ukarany przez Księżyc. Jej sąsiadki, Alnitak i Mintaka, są strażnikami, którzy mają wydać buntownika na pożarcie sępom, czyli 4 gwiazdom poniżej.
U Jakutów podziemia zamieszkują demony abaasy. Mają one stalowe zęby, jedno oko, ramię i nogę. Ujeżdżają smoki o 2 głowach i ogonach oraz 6 nogach. Chodzą w grupach po 7 i jedzą ludzi.
Żydowska kobieta nie może obcować z mężem nie tylko podczas połogu lub miesiączki ale także 7 dni po ustaniu krwawienia. Stan nieczystości (nida) przerywa dopiero kąpiel w mykwie (rytualnej żydowskiej łaźni).
Po pogrzebie Riukianina następuje 49-dniowy specjalny okres żałobny podczas którego jego rodzina jest zobowiązana do odprawienia w tygodniowych odstępach 7 upamiętniających go rytuałów.
Według mongolskiej legendy niegdyś żył chan, któremu urodziło się siedmiu synów. Mieli oni niezwykle ciemne twarze, dlatego nazywano ich wronami (kheree). Stąd wzięła się nazwa ludu Kereitów, ich potomków.
Według Sundajskiego mitu, gdy dziki Kalabut i Buduga Basu dorosły, postanowiły odszukać swą siostrę Nyi Pohaci. Niestety została ona zamordowana przez bogów. Bracia okrążyli jej grób 7 razy i zdechli z żalu.
W Indiach osoby zawierające ślub chwytały się za ręce i razem robiły siedem kroków. Taki ślub nazywany był saptapada (siedmio-krokowy).
Sumerowie uważali, że do podziemnej krainy zmarłych zwanej Kur prowadzi siedem bram, po przekroczeniu których nie ma już powrotu.
Szczególne znaczenie cyfry 7 w Starożytnym Egipcie wyrażało się np. w tym, że mumifikacja zwłok trwała 70 dni i używano do niej siedmiu olejów.
Po hebrajsku „przysięgać” to „siódemkować”. Cyfra ta etymologicznie związana jest również ze słowem „pełnia”.
Serbołużyczanie z Niemiec dobrze pilnują każdego drzewka majowego. Jeżeli w nocy komuś z innej wsi uda się je ściąć, miejscowość zostaje okryta hańbą i nie może świętować nadejścia maja przez kolejnych 7 lat.
Według tradycji ludu Hausa z Nigerii, protoplasta plemienia, bagdadzki książę Bayajidda, oprócz prawowitych wnuków, założycieli 7 pierwszych miast, miał również potomstwo nieślubne. 7 osad, które zbudowali bastardzi do dziś nazywa się „bękarcimi miastami”.