Nepalczycy
Według Nepalczyków dziewczynka wybrana Kumari jest wcieleniem bogini Taledźu aż do pierwszej miesiączki. Również poważna choroba dziecka lub strata dużej ilości krwi mogą być znakiem, że bóstwo przeniosło się do innego ciała.
Według Nepalczyków dziewczynka wybrana Kumari jest wcieleniem bogini Taledźu aż do pierwszej miesiączki. Również poważna choroba dziecka lub strata dużej ilości krwi mogą być znakiem, że bóstwo przeniosło się do innego ciała.
Relacja Aborygenów ze środowiskiem przyrodniczym przyjęła formę totemizmu, wedle którego człowieka ze zwierzęciem łączy braterstwo krwi. To właściwa dla ludzi paleolitu mistyczna solidarność myśliwego z ofiarą.
Sposobem na zatamowanie krwi stosowanym przez żyjących na pograniczu Gujany Francuskiej, Brazylii i Surinamu Indian Wayana jest zalepienie rany papką ze gniecionego w dłoniach mchu zelometeorium.
Jednym z ulubionych dań zamieszkujący tereny północno-wschodniej Rosji Czukczów jest żołądek renifera gotowany wraz z jego zawartością, dla smaku polany sosem z krwi i tłuszczu.
Religia andyjskiej kultury Moche opierała się na kulcie pięciu bóstw – 4 męskich i 1 żeńskiego. Związane z nimi motywy mitologiczne są często przedstawiane na ceramice – np. scena wręczenia głównemu bóstwu pucharu… Czytaj dalej
Egipski lekarz na papirusie Ebers z XVI w. p.n.e. zalecał leczenie zarażonych jaglicą oczu poprzez wcieranie w nie odchodów jaszczurek, a także krwi krów, osłów, świń, psów i kozłów.
Inkowie wyświecali nowe świątynie skrapiając je krwią lam złożonych tego dnia w ofierze. Używali do tego kropideł zrobionych z zielonych gałązek. Ceremonii towarzyszyło wielkie święto.
Niepisane prawo zwane Kanunem zobowiązywało Albańczyków do Gjakmarrja – krwawej zemsty rodowej za zabójstwo. Uznając odpowiedzialność zbiorową można było zabić nie samego mordercę, ale członka jego rodziny lub wspólnoty.
Podstawę diety Darchadów stanowi mięso, mleko, a nawet krew hodowanych przez nich zwierząt. Z mleka przygotowują jogurty, sery, a nawet alkohol – z końskiego kumys, a z krowiego specjalne wino.
Według ajmarskiej mądrości ludowej, gdy podczas bójki uderzy się drugą osobę w nos tak, że zacznie ona krwawić, należy po walce dokładnie zlizać krew z pięści, inaczej pokonany będzie mógł rzucić na uderzającego… Czytaj dalej
W święto zmarłych Bułgarzy zapalają na grobach świece i polewają je czerwonym winem, symbolizującym krew Chrystusa. Święto to określa się mianem Zaduszek Czereśniowych ponieważ ludzie częstują się na cmentarzu czereśniami.
Wodaabe odżywiają się głównie mlekiem świętych krów zebu, które wzbogacają krwią upuszczoną z tętnic żylnych tych zwierząt. Zamiast wołowiny jedzą kozinę, lecz tylko przy wyjątkowych odświętnych okazjach.
Majowie przedstawiali poranne słońce jako rekina, ponieważ wschodziło nad Morzem Karaibskim. Po południu było ono spragnionym krwi zezowatym bóstwem, zaś o zmierzchu – jaguarem wyruszającym na polowanie.
O Gjakmarrja, obowiązku zemsty rodowej za zabójstwo, Albańczycy mówią, że można jej dokonać nawet po kilkunastu latach, bo krew się nie starzeje. Jedna zemsta rodzi kolejną skutkując często wielopokoleniowym łańcuchem zabójstw.
Arson-Doulai to w mitologii Jakutów bóg świata podziemnego i śmierci. Połyka ludzkie dusze i zsyła na ziemię choroby. Ma na usługach zastępy krwiożerczych demonów zwanych abaasy’ami, które można obłaskawić jedynie krwawymi ofiarami.
Żydowska kobieta nie może obcować z mężem nie tylko podczas połogu lub miesiączki ale także 7 dni po ustaniu krwawienia. Stan nieczystości (nida) przerywa dopiero kąpiel w mykwie (rytualnej żydowskiej łaźni).
Po rozpaleniu ognia podczas ceremonii Wiązania Lat (Toximmolpilia) wszyscy Aztekowie w ramach pokuty nacinali sobie uszy i rozbryzgiwali krew w stronę ogniska. Było to tak ważne, że rodzice ranili nawet swoje dzieci.
Aby móc doholować kajakiem do brzegu zabitą na morzu fokę lub wieloryba, Iniuci zakręcali rany zwierzęcia wynalezionymi przez siebie śrubami. Pełne krwi ciało zachowywało w ten sposób pływalność.