Taraskowie
Kiedy umierał cazonci zwany też irecha, czyli władca meksykańskich Tarasków, jego ciało palono jako najwyższą ofiarę dla boga ognia i słońca Curicaueri.
Kiedy umierał cazonci zwany też irecha, czyli władca meksykańskich Tarasków, jego ciało palono jako najwyższą ofiarę dla boga ognia i słońca Curicaueri.
Według mitu Wawacan Sulanjana, ryż to prezent od bogów, rzecz święta,więc nie można nim handlować. Gdy sundajski król Siliwangi odmówił sprzedaży Dampo Awangowi, ten skłonił demona Sapi Gumaranga do zniszczenia pól.
Władcy państwa Chimu ze stolicą w Chan Chan (północne wybrzeże Peru) wznosili zespoły pałacowe, które z chwilą śmierci fundatora stawały się jego mauzoleum i miejscem kultu jego mumii.
Najwyższy kapłan w państwie Inków musiał być bratem albo stryjem Inki, czyli władcy, uważanego też za syna Słońca.
Mitologię celtycką Irlandii dzieli się na 4 cykle: mitologię właściwą wraz z opowieściami o zaświatach – echtrai (przygody) i immrama (podróże, wyprawy), cykl ulsterski, cykl historyczny (o królach) oraz opowieści feniańskie.
Kacyków Indian Kaniari chowano w mauzoleach, których ściany całkowicie pokrywano nieodczytanym do dziś pismem hieroglificznym. Ukoronowane ciała sadzano pośrodku izby na specjalnych tronach bez oparcia.
Turdetan, Iberów z dawnej Andaluzji, wyróżniała rozbudowana struktura społeczna. Ich plemionami rządzili królowie. Turdetanie utrzymywali wielu niewolników, którzy pracowali w kopalniach, na roli i przy hodowli zwierząt.
Jedna z interpretacji inkaskiej listy władców mówi, że to tylko zbiór założycieli rodów miasta Cuzco. Arystokracja przedstawiła ich chrześcijanom jako króli, aby uniknąć podatku, z którego zwolnieni byli potomkowie władców.
Słowianie oślepiali konkurentów do tronu czyniąc ich rytualnie niezdolnymi do pełnienia władzy. Przekonanie o skuteczności tego zabiegu wywodzi się z wiary w niezwykłą moc spojrzenia, przez które można było np. czarować lub zapładniać… Czytaj dalej
Według mitu o pochodzeniu człowieka powtarzanego przez Indian Chimu, wywodzą się oni od 4 gwiazd, z których jedna para miała zrodzić królów, kacyków i szlachtę, a druga plebejów, biedaków i rolników.
Wzorowany na hiszpańskim Tańcu Maurów gwatemalski Taniec Konkwisty upamiętnia starcie ostatniego króla Kicze, Tecuna Umana, wspieranego przez nadprzyrodzone moce ptaka kwezala, z konkwistadorem Pedrem de Alvarado.
Wg. Sundajczyków gdyby Siliwangi, mąż boginki Nawang Wulan, nie podejrzał jak gotuje ona ryż dla całego królestwa z 1 ziarna, magia nie przestałaby działać i ludzie nie musieliby trudzić się pracując na polach ryżowych.
Jeżeli piorun trafił w domostwo, Inkowie mówili, że Słońce oznaczyło je jako miejsce niedoli. Za czasów Huayny Capaca piorun uderzył w pałac królewski, co wiązano potem z przybyciem Hiszpanów i rozpadem imperium.
Jednym z wysoko cenionych wśród Wikingów wyczynów akrobatycznych było skakanie po wprawionych w ruch wiosłach. Ponoć mistrzem w tej dyscyplinie był sam król Olaf Tryggvason.
Ilancueitl, żona Acamapichtli, była bezpłodna. Jednak wszystkie pozamałżeńskie dzieci azteckiego króla po narodzinach przynoszono do jej łoża, to jej oddawano honory i składano dary należne po powiciu potomka.
Według tradycji Gandów z Ugandy ich królestwem rządzą dwaj królowie zwani Kabaka – jeden ludzki i jeden duchowy. Reprezentowany przez bęben król-duch ma oddzielny pałac, oficjeli, służbę i gwardię królewską.
W dawnych czasach prawo zakazywało królowom terenów Nigerii i Nigeru uprawiania miłości. Legenda ludu Hausa mówi, że dlatego Magajiya Daurama sama wybrała i ofiarowała mężowi Bayajiddzie nałożnicę. Nie chciała, by się nie męczył.
Każdy mężczyzna z ludu Ankole zamieszkującego Ugandę musiał sprezentować królowi długorogą krowę watussi. W przeciwnym razie szedł do wojska.
Stolicą gwatemalskich indian Kaqchikel, Iximche’, władało 4 ustawionych w hierarchii, ale posiadających niemal równy zakres władzy, dziedzicznych królów.