Wayampi

Wayampi zamieszkujący puszczę Brazylii i Gujany Francuskiej prowadzą gospodarkę żarową. Na obszarze wypalonego lasu uprawiają maniok, słodkie ziemniaki, banany i pochrzyn. Północne grupy Indian łowią ryby za pomocą łuku i strzał.

Darchadzi

Na dwa dni w lipcu Darchadzi zjeżdżają się do Renchinlumbe, by wziąć udział w festiwalu Naadam, podczas którego konkurują ze sobą w strzelaniu z łuku, zapasach i wyścigach konnych.

Mbuti

Kobiety i dzieci z kongijskiego plemienia Mbuti biorą udział w polowaniach jeśli nie muszą używać łuków i strzał, bo zwierzynę chwyta się wyłącznie za pomocą sieci. W przeciwnym wypadku polują tylko dorośli mężczyźni.

Inuici

Inuickie oszczepy, harpuny, łuki, sanie, szkielety kajaków i domostw są karkołomnymi konstrukcjami z dryfującego drewna i rogu. Eskimosi mieli tak ograniczony dostęp do drzew, że wykorzystywali wszystko, co przynosiło morze.

Ajmarowie

Tradycyjna broń Ajmarów jest prymitywna, należą do niej proce, pałki z kamiennymi głowicami, lance i pociski przeznaczone do ręcznego miotania. Chociaż łuk i strzały były im znane, nie znalazły się w powszechnym użyciu.

Bakairi

Bakairi wyraźnie dzielą obowiązki według płci. Mężczyźni rzeźbią drewniane maski, robią naszyjniki z muszli, kosze, łuki i strzały, polują, przygotowują grunt pod ogrody, zarabiają poza rezerwatem i przebrani tańczą podczas rytuałów.

Starożytni Egipcjanie

Warunkiem zwycięstwa w staroegipskim konkursie łuczniczym było nie trafienie w sam środek tarczy, lecz dokładnie w strzałę wystrzeloną wcześniej przez faraona.

Mbuti

Mbuti z DRK wierzą, że bóg Khonvoum, którego atrybutem jest łuk z tęczy może się kontaktować ze śmiertelnikami pod postacią kameleona lub za pomocą swego posłańca Gora, boga-słonia i władcy piorunów.

Mbuti

Najwyższym bogiem panteonu Mbuti z DRK jest patronujący polowaniom Khonvoum. Dzierży on magiczny łuk zrobiony z 2 węży. Uważa się, że ludzie widzą jego broń pod postacią tęczy.

Dakowie

Dakowie, jeden z ludów trackich zamieszkujących w starożytności tereny dzisiejszej Rumunii, strzelali z łuków w niebo zawsze kiedy rozlegały się grzmoty. Świadectwo temu zwyczajowi dał Herodot  w „Dziejach”.