Wodaabe
U Wodaabe idealny mężczyzna powinien być wysoki, szczupły i umalowany tak, aby czarne obwódki wokół oczu i ust podkreślały biel gałek i zębów, zaś linia narysowana na nosie zaznaczała symetrię twarzy i wydłużała… Czytaj dalej
U Wodaabe idealny mężczyzna powinien być wysoki, szczupły i umalowany tak, aby czarne obwódki wokół oczu i ust podkreślały biel gałek i zębów, zaś linia narysowana na nosie zaznaczała symetrię twarzy i wydłużała… Czytaj dalej
Wodaabe mają trwały i precyzyjnie wyznaczony ideał piękna. Naukowcy przeprowadzili eksperyment pokazując im zdjęcia różnych mężczyzn i pytając, który z nich jest najpiękniejszy. Każdy z Wodaabe wskazywał tę samą osobę.
U wędrujących przez Kamerun, Niger, Nigerię i Republikę Środkowoafrykańską Wodaabe pierwsze małżeństwo jest aranżowane i dopiero drugie, zgodnie z tradycją, zawiera się z miłości.
W skład rady plemiennej Bamileke zwanej Kamveu wchodzi przywódca grupy – fon oraz jego 9 ministrów. Władca może korzystać z usług innych doradców lub mianować gubernatorów – fonte, lecz nie biorą oni udziału… Czytaj dalej
Przedstawiciele przemierzającego Kamerun, Niger, Nigerię i Republikę Środkowoafrykańską plemienia Wodaabe nie chcą używać pisma, gdyż wierzą, że słowa zapisane są bez wartości. Liczy się tylko język mówiony.
Wodaabe odżywiają się głównie mlekiem świętych krów zebu, które wzbogacają krwią upuszczoną z tętnic żylnych tych zwierząt. Zamiast wołowiny jedzą kozinę, lecz tylko przy wyjątkowych odświętnych okazjach.
Jedną z tradycji ludu Wodaabe jest doroczny wrześniowy konkurs piękności z okazji końca pory deszczowej. Do rywalizacji staje ponad tysiąc młodych przystrojonych tancerzy, zaś kobiety z plemienia pełnią rolę jury.
W XIX wieku Fulanie pod wodzą Usmana dan Fodio stworzyli potężne imperium na terenach środkowego i dolnego biegu rzeki Niger. Ich państwo istniało do 1903 roku, kiedy uległo kolonizatorom.
Wodaabe to pasterze koczownicy. Wędrują wzdłuż południowej granicy Sahary. Istnieją teorie na temat ich pochodzenia mówiące, że do Afryki przybyli z Mezopotamii, przez Morze Czarne.
Bamileke z Kamerunu podczas rytualnych tańców i pogrzebów noszą imponujące, niezwykle ozdobne stroje słoni zrobione z muszli oraz kolorowych koralików.
Kolejny fon, czyli przywódca plemienny Bamileke z Kamerunu, wybierany jest przez ministrów spośród dzieci obecnego fona jeszcze za życia ojca, jednak do momentu objęcia władzy jego tożsamość jest utrzymywana w sekrecie.
Bamileke z Kamerunu słyną z niezwykłego rzemiosła artystycznego. Na tle ich tradycyjnej sztuki zdecydowanie wyróżniają się rzeźbione kolumny i futryny drzwi domów, nakrycia głowy z tyczek i piór oraz rytualne maski słoni.
Mężczyźni z kameruńskiego plemienia Bamileke uprawiają wielożeństwo. Ponieważ jedynym warunkiem zdobycia nowej żony jest zapłata za nią rodzinie, szczególnie bogaci i ważni Bamileke mogą mieć ich setki.
Kameruńskie matki z plemienia Bamileke przypalają dorastającym córkom piersi gorącymi przedmiotami, aby uniemożliwić ich rozwój. Ma to zapobiec gwałtom i przedwczesnemu rozpoczęciu życia seksualnego.
Wodaabe jest jednym z niewielu afrykańskich ludów, które nie mają zhierarchizowanej struktury społecznej. Na przykład ich wódz, zwany Ardo, może udzielać rad i zaleceń, ale nie rozkazów.
Nie tylko w Indiach długoroga krowa zebu ma status świętej. Hodujący ją na szeroką skalę afrykański lud Wodaabe stara się unikać uboju i odsprzedawania tych zwierząt.
Młodzieniec z ludu Fang, który pragnie mieć żonę musi się nieźle postarać. Aby udowodnić rodzicom narzeczonej, że jest godny jej ręki oddaje przyszłym teściom ogromne połacie ziemi, a często nawet buduje domy.
Zamieszkujący dżungle Afryki Środkowej Pigmeje są najniższym ludem świata. Wzrost mężczyzn z tego plemienia waha się między 140 a 150 cm.