Lapończycy

Lapoński bóg piorunów i burz Tiermes wprawdzie zsyłał życiodajny deszcz, który służył roślinom, ale często bywał też niebezpieczny. Regularnie składano mu ofiary, aby nie powodował pożarów, nie ranił ludzi i reniferów.

Mbuti

Tore, bóstwo z panteonu plemienia Mbuti z DRK jest zarówno patronem lasu, bogiem śmierci, jak i władcą burzy. Na co dzień chowa się w tęczy. Podczas rytuałów inicjacyjnych wciela się w lamparta.

Tzeltalowie

Zamieszkujący tereny dzisiejszego południowego Meksyku Tzeltalowie uważają, że bóg wody i deszczu Chauc ma wiernego oraz niezwykle niebezpiecznego, władającego piorunami pomocnika zwanego Tatik Cauk.

Borowiacy Tucholscy

W Boże Ciało zamieszkujący województwo kujawsko-pomorskie Borowiacy Tucholscy święcili wianuszki zrobione z grzmotnika, lipy i rozchodnika. Podczas burzy modląc się palili je, aby uchronić dom przed uderzeniem pioruna.

Chełmianie

W Wielką Sobotę Chełmianie skrapiali obejście wodą święconą przyniesioną z kościoła, ponieważ wierzyli, że chroni to przed uderzeniem pioruna. Ponadto dla zdrowia i urody kąpali się w rzekach i strumieniach.

Kociewianie

Kociewianie z kujawsko-pomorskiego wierzyli, że poświęcone w Niedzielę Palmową wierzbowe gałązki należy trzymać w domach i stodołach, ponieważ chronią przed uderzeniem pioruna.

Irlandczycy

Według mitologii iryjscy bogowie Tuatha De Danann przybyli na wyspę na burzowych chmurach. Późniejsze przekazy racjonalizują to, mówiąc, że spalili swe statki, zapobiegając odwrotowi a chmury były dymem z płonących okrętów.

Semangowie

Semangowie wierzą, że sekretnych kazirodców zabija bóstwo piorunów podczas burz lub zsyłając na nich chorobę.

Chimu

Indianie Chimu z północnego wybrzeża Peru jako bóstwa czcili Księżyc, który, ich zdaniem, daje żywność, wzburza morze i opowiada za pioruny i burze, oraz różne konstelacje gwiezdne, zwłaszcza Plejady.

Mbuti

Pierwszy Pigmej ukradł ogień bogu lasu i burzy – Tore’owi. Podczas nieudanej pogoni za złodziejem zmarła matka boga. Tore z zemsty poprzysiągł, że ludzie również będą umierać i tak stał się bogiem śmierci.

Gandowie

Mukasa, gandyjski bóg płodności, zamieszkiwał wyspę Bukasa na Jeziorze Wiktorii. Oprócz powodzenia zbiorów i narodzin dzieci był też odpowiedzialny za burze, fale i obfite połowy.

Dakowie

Dakowie, jeden z ludów trackich zamieszkujących w starożytności tereny dzisiejszej Rumunii, strzelali z łuków w niebo zawsze kiedy rozlegały się grzmoty. Świadectwo temu zwyczajowi dał Herodot  w „Dziejach”.      

Zuni

Kaczyni Kököle, duchy niedawno zmarłych indian Zuni, często powracają na ziemię, by dać życiodajne deszcze lub pobłogosławić noworodki silnymi płucami. Wściekli Kaczyni dzieci przynoszą niszczące burze.

Finowie

Finowie wierzą, że pierwszy piorun powstał gdy bóg nieba, pogody i zbóż Ukko spotkał boginię płodności Akka. Błyskawice pojawiają się tylko wtedy gdy para uprawia miłość albo Ukko jeździ po niebie swoim rydwanem.

Estończycy

Według mitologii Estońskiej ziemia stała się żyzna za sprawą serii letnich burz z piorunami, którą zesłał bóg niebios Jumal.