Ajmarowie
Pukaras, czyli kamienne osiedla obronne, budowane przez mieszkańców niezależnych Królestw Ajmara w XI-XV wieku, były otoczone przynajmniej trzema murami obronnymi o wysokości 3, a grubości 2 metrów.
Pukaras, czyli kamienne osiedla obronne, budowane przez mieszkańców niezależnych Królestw Ajmara w XI-XV wieku, były otoczone przynajmniej trzema murami obronnymi o wysokości 3, a grubości 2 metrów.
Zamieszkujący Wisconsin w USA Winebagowie dzielili się na 12 klanów: Ptaka Gromu, Ludzi Wojny, Orła, Gołębia, Niedźwiedzia, Wilka, Ducha Wody, Jelenia, Wapiti (rodzaj jelenia), Bizona, Ryby i Węża.
Plemię Kakadu, zamieszkujące północ kontynentu australijskiego, uważa, że ziemię stworzyła istota boska płci żeńskiej imieniem Imberombera. Kakadu nazywają ją Pramatką i dedykują jej niezwykle piękne pieśni ceremonialne.
Żydzi wierzą, że w dniu sądu ostatecznego bóg odtworzy zmarłych ludzi na podstawie kości zwanej Luz, jedynego fragmentu ciała, który nie ulega rozkładowi. Za Luz często uznaje się siódmy i ostatni krąg szyi… Czytaj dalej
W noc przed urodzinami małego Duńczyka rodzina układa prezenty wokół łóżka śpiącego dziecka, aby od razu po przebudzeniu mogło się ono cieszyć tym wyjątkowym dniem.
Dom, w którym wraz ze swoją rodziną mieszkał kacyk (władca) Tainów, z wysp Bahama i Wielkich Antyli, nazywał się caney, był większy od bohio należących do jego poddanych, prostokątny (bohio były okrągłe) i… Czytaj dalej
Według Jakutów z Rosji zarówno szaleńcy jak i kobiety mają o wiele większe predyspozycje, by zostać dobrymi szamanami.
Przed II Wojną Światową, gdy ugandyjscy Ikowie byli jeszcze koczownikami i myśliwymi, kobiety z tego plemienia wychodziły razem z mężczyznami na polowanie, by zbierać niedaleko nich owoce i jarzyny.
Zamieszkujący wyżyny zachodniej Sumatry w Indonezji oraz miasta Malezji i Singapuru lud Minangkabau wyróżnia się spośród sąsiednich grup matrylinearnym systemem dziedziczenia.
Zwyczaj obchodzenia Bożego Narodzenia pojawił się w Namibii wraz z niemieckimi kolonizatorami w XIX wieku. Do tradycji należy dekorowanie sztucznych choinek i drzew akacji oraz domów, sklepów i taksówek.
Zamieszkujący Chiny Tu nigdy nie piją herbaty z pękniętej bądź zarysowanej miseczki lub kubka, ponieważ uważają, że przynosi to pecha.
Dawniej imię dla nowonarodzonego Udmurta wybierała akuszerka, która odbierała poród, nie rodzice.
Na przyjęciu z okazji 15 urodzin Argentynka musi zatańczyć dokładnie 15 razy. Pierwszy taniec należy do ojca, pozostałe zaś do zaproszonych kolegów.
Azande postrzegają magię jako dziedziczną moc umiejscowioną w brzuchu. Obdarzona nią osoba nie zawsze jest tego świadoma i rzadko ma nad tą potęgą pełnię władzy. Zdarza się więc, że wyrządza ludziom krzywdę przypadkowo.
Dziś zdecydowana większość z zamieszkujących Kirgistan i Kazachstan Dunganów zajmuje się uprawą ryżu i warzyw, przede wszystkim buraka cukrowego. Wielu hoduje bydło, niektórzy pracują przy produkcji opium.
Tak jak w innych częściach Iberii, również Karpentanowie czcili byka, którego wiązali z płodnością bydła i życiem pozagrobowym. Jego wizerunki znajdujemy na stelach nagrobnych z takimi symbolami jak słońce, koło, księżyc i gwiazdy.
Według starej legendy najpiękniej w całej dżungli śpiewał kwezal. Ptak zamilkł jednak na zawsze gdy świat Majów zniszczyła hiszpańska konkwista. Ponoć ma się odezwać ponownie dopiero wtedy gdy kraj będzie naprawdę wolny.
Zamieszkujący Papuę Nową Gwineę Abelamowie regulują stosunki władzy obdarowując się ziemniakami. Sposobem na pokazanie przewagi jest wręczenie komuś większej bulwy niż on może dać w zamian.
Narodowym sportem Pasztunów jest buzkaszi (wydzieranie sobie kozy). Gra polega na chwyceniu podczas jazdy konnej leżących na środku boiska zwłok kozy z obciętą głową i wrzuceniu ich do bramki. Dawniej używano ciała niewolnika.
Augustianin Antonio de la Calancha przekazał, że Indianie Chimu z północnego wybrzeża dzisiejszego Peru oprócz piwa i owoców, składali Księżycowi w ofierze również 5-letnie dzieci, których ciała układali na barwnych bawełnianych tkaninach.
Zuni to społeczność rolnicza, uprawiająca kukurydzę, bawełnę, fasolę i dynię, hodująca kozy, owce i osły, znana z garncarstwa, spokojna i nastawiona pokojowo. Jako jedni z nielicznych nie zostali zmuszeni do zmiany miejsca zamieszkania.
Mongolscy Darchadzi zamieszkują przenośne płócienne jurty rozstawiane na drewnianej ramie, które nazywają gerami. Zbudowanie namiotu zajmuje im zaledwie godzinę.
Kiedy misjonarze odprawili egzorcyzmy w jaskimi Manangananga, świętym miejscu, w którym Arandowie przechowywali magiczne cziringi, Aborygeni uznali, że przedmioty straciły moc, więc zaczęli je wyprzedawać turystom.
Gdy w XX wieku na Ziemi Dobrzyńskiej pojawiły się bożonarodzeniowe choinki początkowo wieszano je pod sufitem.
Życie społeczne i religijne brazylijskich Indian Matis skupia się w centralnie położonym, udekorowanym szczękami pekari i tapirów, długim domu, którego wysokość może sięgać nawet 6 metrów.
Beaivi, czyli Słońcu, bogu tworzącemu wszelkie życie, światło i ciepło, Lapończycy składali w ofierze tylko białe renifery albinosy.
Płacąc w rurkowatych muszlach łódkonogów, Yurokowie z Oregonu i Kalifornii w USA odmierzali ich długość za pomocą tradycyjnych tatuaży noszonych przez mężczyzn na przedramionach.
Inuici zmieniali nazwy miejsc pochodzące od imion odkrywców po ich śmierci. Uważali bowiem, że wypowiadanie nazwy zmarłego może przywołać złe duchy.
Sąsiedni Masajowie określają zamieszkujących Tanzanię zbieraczy Akie pogardliwym terminem „Iltorobo” albo „Dorobo”, co znaczy „ludzie bez bydła”.
Przedstawiciele ludu Minangkabau z zachodniej Sumatry w Indonezji i Malezji wyznają islam sunnicki i skrupulatnie przestrzegają adatów, czyli prawa zwyczajowego odnoszącego się do kwestii nieregulowanych przez Koran i hadisy.
Ok 1870 roku kilka atakowanych przez Nama grup ludu Herero uciekło do Angoli, gdzie prosiło Ngambwe o odstąpienie części pastwisk. Od tamtej pory zaczęto ich nazywać ovaHimba, czyli żebraczym ludem.
Wśród Riukian z wysp japońskich do dziś popularny jest szamanizm. Szamanki yuta pełnią ważną funkcję w społeczeństwie, pomagając ludziom uporządkować ich relacje z duchami przodków.
Dawniej z okazji Dziadów Polacy urządzali uczty cmentarne na grobach bliskich. Wzorem słowiańskich przodków dzielili się jedzeniem z duszami pozostawiając na mogiłach niewielkie ilości miodu, kaszy, chleba i maku.
Struktura społeczna zamieszkującego Zambię i DRK ludu Bemba oparta jest na kilkudziesięciu matrylinearnych i matrylokalnych rodach egzogamicznych, np. Rodzie Krokodyla (Bena Ng’andu) lub Rodzie Grzyba (Bena Bowa).
Najstarsi Dunganie z Kirgistanu i Kazachstanu wciąż śpią na popularnych niegdyś w Chinach sypialnych piecach zwanych kangami. Kangi mają formę niewysokiej platformy z cegieł lub gliny pod którą za dnia podkłada się ogień.
Starożytni Grecy chętnie włączali do swojego panteonu obce bóstwa. Egipski Ozyrys przeszedł do ich mitologii pod imieniem Serapisa, zaś jego syn, Horus, stał się Harpokratesem.
Tak jak wszystkie ludy mezoamerykańskie, również zamieszkujący tereny dzisiejszego Meksyku Tzeltalowie oddawali cześć słońcu, które nazywali Tatik K’ak’al. (Ojciec Słońce). Wierzyli, że jego gniew powoduje pożary pól uprawnych.
Przez 6 miesięcy, kiedy bulwy słodkiego ziemniaka rosną pod ziemią, mężczyźni z plemienia Abelam z Papui Nowej Gwinei nie mogą uprawiać seksu ze swoimi żonami. Osoba, która złamie tabu ma zakaz wchodzenia do… Czytaj dalej
U Wodaabe idealny mężczyzna powinien być wysoki, szczupły i umalowany tak, aby czarne obwódki wokół oczu i ust podkreślały biel gałek i zębów, zaś linia narysowana na nosie zaznaczała symetrię twarzy i wydłużała… Czytaj dalej
Według Nepalczyków dziewczynka wybrana Kumari jest wcieleniem bogini Taledźu aż do pierwszej miesiączki. Również poważna choroba dziecka lub strata dużej ilości krwi mogą być znakiem, że bóstwo przeniosło się do innego ciała.
Gestem oddania czci stosowanym przez Inków w czasie rytuałów, a porównywanym przez Hiszpanów do naszego klękania, było kucanie i posyłanie w powietrze pocałunków. Tak witano Słońce w dniu święta Inti Raymi.
Indianie Chumash budowali canoe zwane tomol ze spławianych z północy sekwoi albo lokalnych sosen. Deski wygładzano skórą rekina niczym papierem ściernym, a otwory między nimi zaklejano smołą i sosnową żywicą.
Według mitu aborygenów Tiwi wyspy Bathurst i Melville powstały tysiące lat temu podczas tak zwanego Czasu Snu (Palaneri). Zanim się to stało na świecie panowała ciemność, a ziemia była zupełnie płaska.
Według Irokezów zwykły człowiek nie jest w stanie bezpośrednio komunikować się z Wielkim Duchem, dobrym bogiem przenikającym świat, może to jednak robić paląc tytoń, którego dym niesie modlitwy do duchów niższej kategorii.
W Australii wyróżniono wiele systemów totemicznych organizujących społeczeństwa aborygeńskie. Należą do nich totemizm płci, totemizm moiet, czyli połówek plemiennych, totemizm grup rodowych i totemizm klanowy.