Karpentanowie
Struktura socjopolityczna wyróżniała Karpentanów spośród sąsiednich plemion celtyckich. Nigdy nie wykształcili oni, ani hierarchii, ani nie mieli scentralizowanej władzy. Żyli w państwach-miastach rozsianych w centralnej Hiszpanii.
Struktura socjopolityczna wyróżniała Karpentanów spośród sąsiednich plemion celtyckich. Nigdy nie wykształcili oni, ani hierarchii, ani nie mieli scentralizowanej władzy. Żyli w państwach-miastach rozsianych w centralnej Hiszpanii.
Jednym z dowodów na wysoki stopień zhierarchizowania społeczeństwa Iberów jest różnorodność grobowców. Niektóre były w kształcie kobiet lub wież (te uważa się za mauzolea królewskie). Występowały też groby komorowe.
Do tej pory nie natrafiono na przekonywujące dowody istnienia w silnie zhierarchizowanym społeczeństwie Iberów jakiejkolwiek kasy kapłańskiej. Byli tylko władcy, wojownicy, rzemieślnicy, rolnicy, służący i niewolnicy.
Społeczeństwo Wolofów było dawniej podzielone na kasty o określonej pozycji społecznej: najwyżej w hierarchii stali wodzowie, dowódcy wojskowi i arystokracja, niżej rzemieślnicy i rolnicy, a najniższą pozycję zajmowali kowale.
Społeczeństwo kanadyjskich Kwakiutlów było bardzo zhierarchizowane, co miało odzwierciedlenie w śpiewanych przez nich pieśniach, tradycyjnych strojach i maskach.
Tsimshianie tworzyli na północno-zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej zhierarchizowane klanowe społeczności matrylinearne, utrzymujące się z rybołówstwa i myślistwa.
Kultura archeologiczna Moche charakteryzowała się wyjątkowo skomplikowaną jak na realia andyjskie hierarchią kapłańską. Jej władcy z kolei najprawdopodobniej uosabiali bóstwa, na co wskazują ich specjalne stroje i atrybuty.
Istniało siedem rang filidów, czyli celtyckich uczonych i strażników historii: fochluc, mac fuirmid, dos, cana, cli, anruth i ollam. Aby zostać ollamem należało studiować 12 lat i zapamiętać 350 tekstów do recytacji.
Mallku to ajmarskie bóstwo życia, wody spływającej z gór po wiosennych roztopach, szczytów otaczających osady w sensie geograficznym, zaś w metaforycznym – hierarchii władzy. Jego symbolem jest kondor.
Dawniej grzebiąc członka społeczności cieszącego się wysokim statusem Ajmarowie składali w ofierze nie tylko liczne lamy, ale również żonę i niektóre dzieci zmarłego.
Turdetan, Iberów z dawnej Andaluzji, wyróżniała rozbudowana struktura społeczna. Ich plemionami rządzili królowie. Turdetanie utrzymywali wielu niewolników, którzy pracowali w kopalniach, na roli i przy hodowli zwierząt.
Szczególnie ważnych Ajmarów chowa się w Chullpas – kamiennych mauzoleach przypominających okrągłe wieże. Chullpas są budowane tam, gdzie mieszka Mallku, bóg hierarchii społecznej, czyli na szczytach wzgórz otaczających miasta.
Wodaabe jest jednym z niewielu afrykańskich ludów, które nie mają zhierarchizowanej struktury społecznej. Na przykład ich wódz, zwany Ardo, może udzielać rad i zaleceń, ale nie rozkazów.
Inkowie włączali bogów wszystkich podbitych plemion do imperialnego panteonu. Ich miejsce w hierarchii wyznaczano na podstawie ankiet, które wypełniali lokalni, dobrze znający dany kult, kapłani.
Stolicą gwatemalskich indian Kaqchikel, Iximche’, władało 4 ustawionych w hierarchii, ale posiadających niemal równy zakres władzy, dziedzicznych królów.