Nazca

Przedstawiciele kultury Nazca z terenów dzisiejszego Peru składali swoim bóstwom różnorodne ofiary. Należały do nich m.in. spreparowane głowy, żywność, bogato zdobione tkaniny, naczynia i ceramiczne fletnie Pana zwane antarami.

Inuici

Inuickie bitwy muzyczne zastępują sądy. Dzięki nim ujawniane są zbrodnie nawet tak ciężkie jak morderstwa. Publiczność decyduje kto wygrywa, lecz nie określa kary. Czasami zawstydzona porażką rodzina wywędrowuje.

Peruwiańczycy

1 listopada Peruwiańczycy nie tylko urządzają na cmentarzach ogromne uczty, ale również zwróceni w stronę grobów grają skoczną muzykę dla pociechy zmarłych i tańczą.

Marubo

W społeczeństwie Indian Marubo panuje ścisły podział obowiązków według płci. Mężczyźni karczują las pod uprawy, polują, robią canoe i bębny. Tylko oni mogą zostać szamanami lub znachorami.

Nieńcy

W tradycyjnej muzyce nienieckiej nie używa się instrumentów. Nie wypada też do niej tańczyć. Piosenki mają formę poważnych poematów heroicznych podobnych np. do fińskiej Kalewali.

Pasztuni

Narodowym tańcem Pasztunów jest Attan wywodzący się z greckiego tańca na cześć Ateny. Tańczy się go w okręgu przy przyspieszającym rytmie. Jako taniec bojowy afgańskich muzułmanów był jedynym, którego nie zabronili Talibowie.

Gandowie

Symbolem czczonego w Ugandzie boga myśliwych Dungu jest wielki bęben obwieszony talizmanami. Gandowie uważają, że bóstwo czerpie on z nich swoją magiczną moc.

Japończycy

Shamisen, czyli tradycyjny japoński instrument muzyczny, obciągnięty jest skórą kota.

Inuici

Tak jak konflikty amerykańskich raperów, inuickie muzyczne bitwy mogą się ciągnąć latami. Skłócone strony wymyślają coraz to nowe pieśni i wytykają sobie kolejne przewinienia, uzasadnione lub zupełnie nieprawdopodobne.

Filipińczycy

1 listopada w niektórych regionach Filipin grupy zwane Pangangaluluwa wędrują od domu do domu grając, śpiewając i żebrząc w imieniu tych, którzy odeszli. Poza tym Filipińczycy odwiedzają groby bliskich, gdzie urządzają całonocne uczty.

Nazca

Ważnym elementem rytuałów w kulturze Nazca z Peru była muzyka, wykonywana na instrumentach ceramicznych, przede wszystkim niezwykle zaawansowanych technicznie fletniach Pana zwanych antarami.

Kwakiutlowie

Społeczeństwo kanadyjskich Kwakiutlów było bardzo zhierarchizowane, co miało odzwierciedlenie w śpiewanych przez nich pieśniach, tradycyjnych strojach i maskach.

Asturowie i Kantabrowie

Asturowie i Kantabrowie często urządzali uczty podczas których tańczyli w korowodzie przy wtórze fletu lub trąbki, podskakując do góry i kucając. Rzymian dziwiło, że kobiety i mężczyźni trzymają się podczas tańca za ręce.

Borowiacy Tucholscy

Pokaźną grupę utworów tradycyjnych śpiewanych przez Borowiaków Tucholskich stanowią pieśni obrzędowe, związane ze świętowaniem dorocznym oraz rodzinnym, np. pieśni na puste noce, które wykonywane były w domu zmarłego.

Inuici

Tradycyjna muzyka Eskimosów należy do najprostszych z możliwych. Jedynym instrumentem znanym przed zetknięciem się z białym człowiekiem był bębenek. Grano na nim zarówno podczas odprawiania rytuałów jak i dla rozrywki.

Hopi

Wzór z księżycowych kraterów, w którym wiele kultur dopatruje się postaci królika, dla indian Hopi z Arizony w USA przedstawia garbatego Kaczynę Kokopelli, ducha-opiekuna muzyków i bóstwo płodności.

Mbuti

Aby odzyskać równowagę psychiczną po wstrząsających wydarzeniach takich jak np. śmierć, Mbuti z DRK odprawiają trwający 1-3 dni rytuał Molimo podczas którego tańczą i grają na specjalnej trąbce o takiej samej nazwie.

Udmurci

Udmurckie święto ku czci zmarłych zwane Jyr-pyd śoton paradoksalnie obchodzi się jak uroczystość ślubną. Goście śpiewają pieśni weselne, zaś sam ofiarnik nazywany jest panem lub panną młodą.

Inuici

Inuici rozwiązują spory za pomocą bitew bębniarskich lub śpiewaczych podczas których adwersarze obrażają się nawzajem w improwizowanych pieśniach (arktyczny diss), zaś publiczność decyduje kto ma rację.

Hopi

Kokopelli, patron muzyków i bósto płodności, jeden z ulubionych Kaczynów (mitologicznych istot nadprzyrodzonych) czczonych przez indian Hopi z Arizony w Stanach Zjednoczonych ma garba.

Serbowie

Gatunek Balkan Brass, dziś postrzegany jako esencja muzyki bałkańskiej, wymyślili Serbowie przetwarzając marsze grane przez tureckie orkiestry wojskowe. Najsławniejszym artystą tego nurtu jest Goran Bregowić.

Serbołużyczanie

Hymn Polski stanowił inspirację do napisanej w 1845 roku przez Handrij Zejlera pieśni o tytule Hišće Serbstwo njezhubjene (Jeszcze Łużyce nie zginęły), która była również pierwszym hymnem zamieszkujących Niemcy Serbołużyczan.

Karenowie

Podczas suszy zamieszkujący Birmę Karenowie grają na bębnach z brązu, których dźwięk niezwykle irytuje żaby. Według tradycyjnych wierzeń rechot tych zwierząt sprowadza deszcz.

Nambikwara

Brazylijscy indianie Nambikwara konstruują fletnie Pana, na których gra się nosem. Wykorzystują do tego trzy bambusowe piszczałki. O ich nietypowych fletach pisał Claude Levi-Strauss w „Smutku tropików”.

Lapończycy

Joiki, tradycyjne piosenki Lapończyków, opowiadają o pochodzeniu  człowieka, życiu codziennym na odległej północy, miłości oraz walce dobrych (białych) i złych (czarnych) szamanów noaidi. Współczesne joiki nagrywają m. in. Mari Boine i Korpikiklaani.